15 oznak, że Twoje dziecko powinno iść do okulisty dziecięcego

Twoje dziecko nie zawsze potrafi powiedzieć, że coś się dzieje z jego wzrokiem. Dlatego to Ty musisz wychwycić problemy, które powinien zobaczyć dziecięcy okulista.

Problemy ze wzrokiem mogą pojawić się bardzo wcześnie. Wiele zaburzeń widzenia zaczyna się w wieku niemowlęcym – i wiele z nich może się okazać poważne w skutkach. Dlaczego? Ponieważ sposób, w jaki pracują oczy, to nie tylko kwestia komfortu malucha. Widzenie (lub niedowidzenie) wpływa na rozwój mózgu u dziecka. I jeśli dziecięcy mózg nie dostaje prawidłowych obrazów z obojga oczu, odpowiedzialna za obuoczne widzenie część mózgu nie rozwinie się tak, jak powinna.

To, niestety, nie koniec złych wieści. Bo jeśli wada wzroku czy inne problemy z widzeniem nie zostaną wcześnie zdiagnozowane, a leczenie szybko wdrożone, odpowiedzialna za widzenie część mózgu maluszka może już nigdy nie nadrobić rozwojowych problemów. Czemu? Ponieważ ta część kory mózgowej rozwija się maksymalnie do 8 roku życia.

Niestety, w wielu przypadkach problemy z oczami pozostają niewykryte, bo... dziecko się nie skarży. Czasem jest na skargi za małe. Innym razem nic nie mówi, bo myśli, że świat wygląda tak, jak ono je widzi – bo widzi go tak od zawsze. A jeszcze innym razem maluch rozumie, że coś jest nie tak, ale nie potrafi tego opisać. Dlatego tak ważne jest kontrolowanie widzenia maluszka oraz obserwacja tego, jak się zachowuje – by jak najszybciej wychwycić problemy.

Znaki ostrzegawcze problemów z oczami dziecka

Zobacz, jakie sygnały ostrzegawcze mogą informować o tym, że Twoje dziecko ma problemy z oczami i wymaga konsultacji z dziecięcym okulistą:

Ciągle łzawiące oczy
Częste pocieranie oczu, manipulowanie rączkami w okolicy oczu
Nadwrażliwość na światło (dziecko stale odwraca twarz od źródeł światła, nawet jeśli nie są bardzo silne)
Biały lub żółty materiał w źrenicy (brak czerwonego refleksu – widać to zwłaszcza na zdjęciach)
Zaczerwienienie, które się długo utrzymuje
Ropienie oczu (ropna wydzielina nie tylko zbiera się w kącikach oczu, ale też zakleja oczka i rzęsy po przebudzeniu)
Skrzyżowane lub „błądzące” oczy, oczy poruszające się mimowolnie
Częste mrużenie oczu
Częste przechylanie głowy lub obracanie twarzy
Podchodzenie bardzo blisko do telewizora
Podnoszenie zabawek blisko twarzy podczas zabawy
Podnoszenie zabawek i oglądanych przedmiotów zawsze do jednej strony twarzy
Pochylanie się nisko nad kartką podczas rysowania czy malowania
Opadające powieki
Wytrzeszczone (wyłupiaste) oczy

Każdy z powyższych objawów może oznaczać problemy z oczami i każdy z nich powinien zostać skonsultowany przez dziecięcego okulistę. Na szczęście dziecięcy okuliści są przygotowani do pracy z dziećmi i wychwycą zaburzenia także u maluchów, które nie umieją się jeszcze dobrze komunikować. Zauważą i zdiagnozują nawet bardzo subtelne oznaki problemów z oczami.

Częste problemy z oczami u dzieci

Co najczęściej przeszkadza dzieciom dobrze widzieć? Zobacz, jakie problemy z oczami może mieć Twoje dziecko:

- Zablokowanie kanalików łzowych: Ten stosunkowo powszechny problem występuje zazwyczaj w okresie niemowlęcym. Polega na tym, że nie otwiera się błona, zamykająca kanaliki łzowe – czyli otworki, którymi łzy są zbierane i odprowadzane do nosa. Kanaliki te powinny otworzyć się niedługo po urodzeniu. Jeśli się nie otworzą, łzy nie mogą spłynąć, więc cofają się, powodując ciągłe łzawienie oczu i wydzielinę śluzową. Dolegliwość ta powinna minąć bez leczenia, ale niektóre dzieci wymagają delikatnego masażu, aby otworzyć kanaliki. Zdarza się także, że do usunięcia błony i otworzenia kanalików konieczny jest maleńki zabieg chirurgiczny.

- Zaćma dziecięca: Zaćma to zmętnienie soczewki oka, które może powodować niewyraźne widzenie lub ciężki niedowidzenie. Większość przypadków zaćmy dotyczy osób starszych. To jednak nie znaczy, że zaćma rozwija się tylko w zaawansowanym wieku. Istnieje bowiem specjalna odmiana zaćmy, z którą dzieci się rodzą lub która rozwija się u całkiem maleńkich dzieci w wyniku innych chorób, takich jak schorzenia metaboliczne lub genetyczne. Zaćma u dziecka wymaga natychmiastowej uwagi.

- Tzw. „leniwe oko”: Jest to stan, zwany także niedowidzeniem, w którym widzenie w jednym oku jest gorsze, ponieważ oko i mózg nie współpracują prawidłowo. Oko może wyglądać normalnie, ale widzi gorzej, ponieważ mózg faworyzuje „dobre” oko. Jeśli problem nie zostanie szybko wychwycony i nie będzie leczony, wzrok w „leniwym” oku może ulec trwałemu pogorszeniu. W niektórych przypadkach problem ten jest spowodowany przez zeza (patrz poniżej). Leczenie obejmuje podawanie do oczu specjalnych kropli oraz zaklejanie „dobrego” oka, aby zmusić do pracy oko „leniwe”. Potraktuj ten problem poważnie, bo choć ma „zabawną” nazwę, to „leniwe” oko jest jedną z częstszych przyczyn trwałego uszkodzenia wzroku u dzieci.

- Zez: Stan zwany także strabismusem albo chorobą zezową. Jest to sytuacja, w której gałki oczne nie są ustawione równolegle. Jedno oko może patrzeć prosto przed siebie, podczas gdy drugie porusza się w górę, w dół, do wewnątrz lub na zewnątrz. Takie ustawienie gałek ocznych dość wyraźnie widać, więc akurat problem łatwo zauważyć. Zez jest szpecący – ale nie dlatego trzeba go leczyć. Wymaga interwencji okulisty dziecięcego, ponieważ może prowadzić do zaburzeń widzenia jedno- lub obuocznego. Czasem w ramach leczenia wystarczy, gdy dziecko nosi specjalne okulary, ale bywa, że zeza można usunąć tylko operacyjnie.

- Zapalenie błony naczyniowej oka: w tej chorobie stan zapalny zapalenie obejmuje tkanki, położone wewnątrz gałki ocznej. Jednym z objawów tego zapalenia jest niemijające zaczerwienienie oka. Uwaga: nie jest to łatwy do wyleczenia „zwykły” stan zapalny, jak np. w przypadku zapalenia spojówek. Zapalenie błony naczyniowej oka może nie tylko pozostawić po sobie blizny, może nawet prowadzić do utraty wzroku, jeśli nie zostanie zdiagnozowane i leczone w trybie przyspieszonym. Dodatkowe wyzwanie: u dzieci zapalenie bony naczyniowej oka potrafi czasem przebiegać bez efektu czerwonych oczu i bez bólu! Jedynym sposobem na wychwycenie tego problemu są więc badania przesiewowe za pomocą specjalnych instrumentów w gabinecie okulisty dziecięcego.

Okulista dziecięcy – kiedy iść na badanie

Profilaktyczne badania dziecięcych oczu należy przeprowadzić po raz pierwszy, gdy maluch ma 2-3 lata. I jeśli wszystko będzie w porządku, badania warto powtarzać co dwa lata. Jeśli jednak Twoje dziecko ma problemy ze wzrokiem, jego oczy mogą wymagać częstszych badań kontrolnych. Co roku warto przebadać wzrok dziecka także wtedy, kiedy jedno lub oboje rodzice mają jakiekolwiek problemy ze wzrokiem.

Klinika okulistyczna Sensor Cliniq zaprasza wszystkie maluchy od 3 roku życia. Dzięki skoncentrowanemu na dziecku środowisku okulisty dziecięcego oraz ogromnemu doświadczeniu i najnowocześniejszej aparaturze bezstresowo ale dokładnie przebadamy oczy Twojej pociechy.